Strój dziewczęcy składa się z białej bluzki wykończonej przy
mankietach falbanką, a pod szyją ozdobną, haftowaną kryzą. Na bluzkę
zakładały wełniak burok(spódnica z doszytą kamizelką). Dół buroka
był utrzymany głównie w kolorze czerwonym z podłużnymi, czarnymi
paskami, góra była czarna wełniana lub płócienna, bardzo rzadko
aksamitna. Czasami dziewczęta zamiennie zakładały karbowane, wiśniowe
spódnice przyozdobione dołem trzema naszywkami lśniącej wstążki.
Ważnym
elementem stroju był fartuch. Przeważnie biały, koronkowy, wykończony
plisami, a dołem marszczoną falbaną. W dni powszednie fartuch
zastępowała wełniana zapaska także w podłużny deseń. Przeważał kolor
czerwony z dodatkiem żółtego, czarnego i zielonego. Kobiety nosiły
czarne, wysoko sznurowane trzewiki.
Przed chłodem chroniła kobiety
wełniana zapaska naramienna. Utrzymana była w tej samej tonacji
kolorystycznej co spódnica, ale o znacznie szerszych pasach.Na głowie nosiły białe lub czerwone chusty z cieniutkiej wełny z motywem
kwiatowym w róże przewiązane do tyłu. Mężatki zamiast chustek miały
białe czepce często koronkowe, tiulowe zawiązywane pod brodą na dużą
kokardę.
Mężczyźni ubierali się w białą, lnianą koszulę zawiązaną pod
szyją czerwoną kokardką. Spodnie z surowego lnu wpuszczone były w
wysokie buty. W pasie przepasywali się wełnianym, tkanym ręcznie pasem.
Całość stroju uzupełniała niebieska kamizela.Strój dorosłego mężczyzny
charakteryzuje długa kapota, na niej wełniany pas, a na głowie kapelusz z
szerokim rondem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz